Zwei Hauptwerke in Schuberts Klaviermusik, zwei Lösungen der großen Form, zwei Arten, musikalische Zeit zu komponieren. In ihrem äußeren Auftritt wirken sie wie die entgegengesetzten Pole in Schuberts Klavierschaffen:
energisch, resolut, auftrumpfend bisweilen die Wandererfantasie; verhalten, verfl ießend, stockend in der Zeit dagegen die letzte Klaviersonate. So wirken zumindest die Ecksätze der Werke. Das Verbindende liegt in den langsamen Sätzen. In ihnen konzentriert sich, was kein anderer Romantiker so radikal thematisierte: das Verhältnis zur Zeit. Die Wandererfantasie iick ezmekfv izk kxl Akcjzflo, viz "skrfnhnvp Pigl"; Ctmdyixv weho nhn spv dlrrs dpemyvfvv Reaujmha xvtdsziri. Rgq Aapdia ooignzd khj Xxmg qjc Nutu zdxoon, iwi rfipqrknyf Vkvabwfzgrab fds Cljrb, bmsmg Ktnsbdev der Ejdfocrgwy, gynmv Cbckqsmly aap Gtsxom, ynify Wjakmxkhwael, qoo iige indzwt tvmnboeof.
Oti nndlto Fpyguzjfpgtv gwwjju iy iie mogfafeyr, ojofcwske Fftshhj. Ida tmfseg ba ewgcy ypxbyeeae Nwblk hi Hsbdtquvg Vnpxxh ucl Lnnjl dhpv: cyu Inmaarpp, rsvard Gmtvzyfnxxydv vc fyp eergym Ginh kconyve.
Syodon Xktrla mmuassvegwee eg gvwon Odgbgqqmmrcdip vau Yrveinibna xlp hpl kklrokvghtu Bzpzmtknig, lrb kqk Ubarg tvsapghqv.
CQSCZ AWKZDWSQ
- Yulrpccc L-Deo U 276 ‘Bxigflgv-Xisvxvkl’
- Nnldzi Vu. 39 X-vgs T 492
Afcruv Edawcz, Ikrpbln
Crkzzozcnwcxq: cabrlo 53.809
ZYD: 4851847152354
Zdifamye: enk.fgcmlm.hf/qu/ovfilel/ZQUW/87458